Aleks Fiege

Van marketingdirecteur bij een multinational, naar hardcore ondernemer: Aleks Fiege durfde het vorig jaar aan om deze grote stap te zetten. Hij nam het merk Bertolli en de bijbehorende Europese business over van voormalig werkgever Unilever en bracht het onder bij Enrico Foods, waar hij mede-aandeelhouder werd. Wat inspireerde hem om deze stap te maken, en welke uitdagingen komt hij tegen?

Welkom Aleks! Vier jaar McDonalds, 13 jaar Unilever en nu ondernemer. Mijn openingsvraag voor jou is eigenlijk meteen een stelling: je wordt geen ondernemer, je bent het. Geldt dat ook voor jou?
‘Voor iemand die meer dan 20 jaar bij grote corporates heeft gewerkt, vind ik dat een boude stelling. Echte ondernemers beginnen met niets. Ze knutselen op een zolderkamertje iets in elkaar en gooien vervolgens hun hele hebben en houden erin. Ik koos een veiligere weg, bewust ook. Mijn vader is ondernemer en dat wilde ik ook, maar ik wilde eerst het vak goed leren bij grote bedrijven. Gewoon kijken hoe het daar gebeurt en dan ooit een keer zelf iets gaan doen.’

Het zat wel in je achterhoofd.
‘Ja, maar gaandeweg, als een carrière je overneemt, raak je dat ook weer kwijt. Op een gegeven moment kom je op een punt waarbij je je afvraagt wat je eigenlijk wil. Dan ga je weer terug naar je dromen van toen. Astronaut worden, directeur van een bedrijf, of iets in die richting binnen een grote corporate? Dat bleek toch iets heel anders te zijn. Bovendien heb je in je weg naar boven steeds meer te maken met politiek en bestuur. Je bent minder bezig met consumenten en producten. Maar daar zit wel veel meer mijn energie.’

Wat was jouw laatste functie bij Unilever?
‘Daar was ik verantwoordelijk voor maaltijdoplossingen in Europa. Pakjes en zakjes, maar ook het merk Bertolli. Zo ben ik op het idee gekomen om te kijken of ik dat zelf kon doen.’

Want Bertolli stond in de uitverkoop?
‘Dat had ik zelf besloten, omdat het merk te klein bleek voor Unilever. Het werd verkocht in drie of vier landen, het had geen schaal maar het was ook geen lokaal merk. Net niet Europees of global, dus tussen wal en schip. Dan krijgt zo’n merk gewoon niet de aandacht en de liefde die het nodig heeft en dan is het beter om het aan iemand te geven die dat wél kan geven. Toen de verkoop niet lukte, kreeg ik het idee om het zelf te proberen. Al zat daar wel veel tijd tussen.’

Wat gebeurde er?
'Tijdens een lunch met een oud-collega die ook een buy-out had gedaan, legde hij me stap voor stap uit hoe dat in zijn werk was gegaan. Met private equity. En ik zag letterlijk het lampje boven mijn hoofd aangaan: ‘Hey, ik heb ook nog wel zo’n case.’ Soms zie je in één keer een kans, eigenlijk heel grappig want ik zocht al twee jaar naar wat ik wilde. Toen viel het kwartje. Daarna heb ik collega Jet van Koten erbij betrokken, zij is erg goed in sales. Want ik had al besloten dat ik het niet alleen wilde doen, dat leek me niet leuk en ik weet dat ik een aantal dingen gewoon nog mis in mijn skills-set. Wij vullen elkaar goed aan.’

En direct de eerste funding opgehaald?
‘Nee, eerst moesten we onderzoeken of we het echt konden kopen. Dat is eigenlijk het moeilijkste: vindt Unilever je een betrouwbare partner? We hadden de gunfactor en we wisten dat Bertolli in de verkoop stond. Maar je moet wel deal-zekerheid brengen, want Unilever wil niet heel veel tijd in je investeren. Dus daarna moesten we op zoek naar een private equity partij. Uiteindelijk werd dat Victus Participaties, een Benelux speler die focust op food en agri, met Enrico Food in het portfolio. Een logische stap om daarmee verder te gaan. Naast dat fundingsspel ook de onderhandelingen met Unilever, tussendoor nog corona… We hebben wel vijf keer gedacht 'nu gaat het niet door.' Maar toch steeds doorgezet.’

Vertel eens wat meer over Enrico Food?
‘We doen ongeveer 50 miljoen omzet. Best serieus dus. Met nu Bertolli als groot merk, maar ook Jean Bâton mayonaise, met inmiddels 4 procent marktaandeel in Nederland. Daarnaast veel private label producten en merken van onze partners. We werken veel samen met mediterrane producenten, denk aan groente, toastjes, pesto's - truffels, bijvoorbeeld de Scrocchi toastjes die je bij de versafdeling vaak ziet: die toastjes die zijn van ons.’

Rondom Bertolli is destijds een super reclamisch merk ontwikkeld. Wat is nu waar van dat merk?
‘Bertolli komt inderdaad ergens vandaan: het is opgericht in 1865 in Lucca, door Francesco Bertolli die daar een klein delicatessenwinkeltje had. Uiteindelijk werd het een olijfolie merk. Dus het is een authentiek verhaal. Eén van de eerste merken in Italië die begon met reclame voor voeding op televisie. En Unilever heeft dat heel groot gemaakt en in Europa uitgerold. Op de typische Unilever manier: dan krijg je inderdaad een heel reclamisch merk terwijl het eigenlijk een heel authentiek Italiaans merk is. En dat willen we ook weer terugbrengen. Onze missie: de authentieke Italiaanse keuken toegankelijk maken voor iedereen. Maar ook zoals de Italianen het doen. Daar zit een hele leuke wereld achter waar we met consumenten over in gesprek gaan.’

Ik zie ook dat je die passie leeft, of die missie.
‘Ik hou van lekker eten. Maar Enrico is een super ambitieus, klein maar professioneel bedrijf. Met hele gedreven mensen die hard werken, en waar veel verandert. Enrico begon ook als een klein delicatessenwinkeltje in Amsterdam. Daarna samengegaan met een fabriek waar nieuwe producten en merken zijn ontwikkeld, met als resultaat onder meer Jean Bâton. Iedereen is supergemotiveerd en hongerig om dingen te leren, en alle skills hebben we in huis. Dus kunnen we supersnel schakelen en dat is heerlijk. En als we het niet zelf kunnen, dan weten we ook wel waar we de kennis vandaan kunnen halen.’

Wat was het eerst moment dat je denkt van: hé, dit is andere koek.
‘Ook binnen Unilever heeft ieder merk zijn eigen bedrijf. Daar moet je ook gewoon veel zelf doen. Maar wel met processen die op orde zijn. Ik hoefde daar nooit na te denken over facturen, de levering van producten. Bij Enrico Food zie je gewoon dat dat ook handwerk is. Mouwen opstropen en zelf doen, maar ook begrijpen: hoe werkt het ERP systeem? Wat gebeurt er als je een celletje verkeerd invult?’

Is het nu ook harder werken?
‘Ja, absoluut. Ik ben brandmanager, mijn eigen assistent en category manager. Dus heel strategisch kijken, veel doen, alles in één. En daarbij komen funding, cashflow… Daar ben je niet dagelijks mee bezig, maar in het begin van een overname komt dat er wel allemaal bij en heeft een mega-impact op je bedrijf.’

Ondernemerschap gekoppeld aan marketing wordt vaak gezien als bakermat van innovatie. Moet een CMO de driver zijn voor ondernemerschap binnen de organisatie?
‘Dat zou wel moeten. Wat ik merkte binnen grote bedrijven, is dat mensen risico willen vermijden of beperken. Dat is tegengesteld aan innovatie, want 70 tot 80 procent van innovaties mislukt. Bij grote corporates zie je toch dat men zoekt naar die 30 procent die wel succesvol is. De beloningssystemen zijn er vaak op ingericht: falen wordt afgestraft terwijl mislukking eigenlijk heel goed is als het gaat over innovatie. Je moet veel proberen, leren en doorgaan. En een cultuur creëren waarin ook dat kan.’

‘Het voordeel van de Nederlandse markt is dat als er iets mislukt, de kosten niet zo enorm zijn. Dan kun je gewoon dingen proberen. Dus na onze overname hadden we binnen 11 weken de eerste innovatie, de pizzabodems en pizzasaus, en brachten we dat binnen 11 weken op de markt. Dat had bij mijn vorige bedrijven nooit gelukt, maar hier was het gewoon: we hadden het idee, het product, het past, laten we het doen. We hebben later de verpakking nog een keer veranderd omdat we op dat moment nog geen design hadden.’

Maar dat kon ook.
‘Waarom niet? Wat is nou het grootste wat kan misgaan? Dat risico valt dan wel mee maar binnen grote bedrijven wordt er heel veel gepraat en gediscussieerd. Hier ben je alleen of met z'n tweeën en je zegt: laten we het maar proberen en we zien het wel.’

Wat is jouw visie voor Enrico?
‘Wij willen echt een Europees business bouwen, met een uitrol van onze merken in Europa. Verdubbelen als bedrijf binnen vijf jaar. Dat hebben we vrij duidelijk voor onszelf gedefinieerd.’

Ga je voor winst of groei?
‘Groei, dat gaat over business, merken en mensen. Business spreekt voor zich en dan volgt de winst vanzelf. Maar om groei te realiseren, moet je natuurlijk wel goede proposities ontwikkelen, weten wat consumenten en klanten willen en daar goed op inspelen. Persoonlijke groei gaat over mijn eigen ontwikkeling. Wat mij altijd heeft aangesproken bij grote bedrijven is dat je snel kunt leren, veel inspirerende mensen om je heen hebten de middelen om dingen te proberen. Daar heb ik echt heel veel aan gehad heb en ben ik beter van geworden. Groei van mensen is ook wel echt groei van talenten en teams en mensen om me heen en dat vind ik echt leuk - daar haal ik altijd veel energie uit. Om te zien dat je samen een platform kunt creëren waar mensen zich kunnen ontwikkelen. Nog steeds superleuk om te zien dat mensen uit mijn teams die uitvliegen, heel succesvol zijn en op mooie plekken terechtkomen.’

-
Bron afbeeldingen: Merkportfolio Enrico Food: Enrico Food, Bertolli Pizzabodem en saus: Debbie Kreike.

Bio
Aleks Fiege is sinds 2021 Directeur Marketing bij Enrico Food. Daarvoor werkte hij 20 jaar lang onder andere bij Nutricia, McDonalds en Unilever. In januari 2021 koos hij voor het ondernemerschap en nam zitting in de directie van Enrico Food. Aleks nam daarbij het merk Bertolli mee van Unilever.

Overzicht met afleveringen Vorige aflevering

Snel naar

Privacy statement

Powered by

Contact

Snel naar

Fijn dat je er bent!